اشعار عربی و فارسی

نخواهم ناز معشوقی, اگر ازار من باشد..

خواهم شادی او را, اگر غمخوار من باشد..

 خوشا محبوب دلتنگم, به وقت سوز بی تابم..

کنار اه بی خوابم, به شب بیدار من باشد..

 در این تقدیر بی حاصل, بیا ای ناز دلدارم..

که پیش خیره چشمانت, کمش بسیار من باشد..

 هوای این جهان دیگر, نفس هایم نمی خواهد..

چگونه هم نفس باشد؟ اگر بیزار من باشد..

 چه ارزان می فروشی دل, همان محبوب دل ها را..

همه سودم فدای او, اگر بازار من باشد..  

به خنده گفت：میخواهی هوس کامم به دل گیری؟.. گفتم：وای بر مستی, اگر هشیار من باشد..

 به مستی هستی عالم, نیاید خواب بر چشمم..

چه گویم خواب دلداری, اگر تکرار من باشد..

 گفتم：اوج سر مستی, هوس عشقم سلامت باد..

غلط گفتم غلط گفتم, اگر اقرار من باشد..

 شدم عاشق به روی او, طبیب حال درمانم..

چه گویم از طبیبی که, اگر بیمار من باشد..

 جرس زد محمل راهم, که بر بندید محمل ها..

ترسم رفته گمراهی, به زیر بار من باشد..

 صعود نردبانم را شکستم, تا مگر راهی..

فرار رفتن دزدم, همین دیوار من باشد..

 یکی نامش شود شاعر, به سمع گوش نادانی..

بخواند خوش به جمع خود, ولی اشعار من باشد..  

مجاهد, بار دیگر هم, نگفت اسرار احوالش..

که داند حال اسرارش؟ فقط در کار من باشد..

 شاعر：مجاهد ظفری